بخش ششم، اقدامات برای سرکوب و “قانون دو افسر” – قانون کیفری کارولینای شمالی

برای آ،ین ،مت این مجموعه در مورد مخبران محرمانه، اقدامات برای افشای هویت، و کشف، به قانون منحصر به فرد در کارولینای شمالی در مورد اینکه چه زم، باید هویت یک مخبر محرمانه (CI) فاش شود، نگاه خواهیم کرد: GS 15A-978(b) ). این قانون فقط در مورد درخواست‌های سرکوب و نه محاکمه اعمال می‌شود. به بخش اول این مجموعه که به آن اشاره شده است، برگردید Roviaro v. ایالات متحده، 353 US 53 (1957). رویارو عوامل اساسی را که باید در هنگام تصمیم گیری در مورد اینکه آیا ،ت باید هویت CI را برای متهم فاش کند برای اطمینان از عادلانه بودن، تعیین کرد. محاکمه. با این حال، یک پرونده دیگر دادگاه عالی ایالات متحده ده سال بعد تصمیم گرفت، مک کری در برابر ایالت بیمار.، 386 US 300 (1967)، به این سوال جداگانه اما مرتبط پرداخته است که متهم چه زم، حق دارد هویت CI را بیاموزد تا فرصت من،ی برای طرح دعوی داشته باشد. حرکت برای سرکوب.

در یک درخواست برای سرکوب، ملاحظات تا حدودی با دادگاه متفاوت است. چندین پست آ، به این سوال پرداخته بود که چه زم، شهادت CI در تعیین اهمیت است خواه متهم مجرم باشد یا نباشد. در مقابل، سؤال در مرحله ی تعقیب، مجرمیت یا بی گناهی متهم نیست. معمولاً سؤال در پرونده های CI این است که آیا تفتیش یا توقیف حقوق متمم چهارم متهم را نقض کرده است یا خیر. مسائلی که باید در مورد آن تصمیم گیری شود ممکن است این باشد که آیا مجری قانون دلایل خوبی برای تکیه بر اطلاعات ارائه شده توسط CI داشته است، آیا مجری قانون این اطلاعات را تأیید کرده است یا اینکه آیا افسران در مورد تعاملات خود با CI صادق هستند یا خیر. GS 15A-978(b) به یک سوال مرتبط اما محدود می پردازد: آیا می تو،م به ادعای افسر تکیه کنیم که CI وجود دارد?

اساسنامه چه می گوید؟

این پست روی بخش فرعی (ب) تمرکز خواهد کرد، اما بخش فرعی (الف) زمینه مهمی را ارائه می دهد. 15A-978(a) به این می پردازد که چگونه متهم می تواند صحت شهادتی را که منجر به صدور حکم بازرسی شده است به چالش بکشد. مورد برجسته در مورد حمله به حقیقت افسری که برای حکم بازرسی درخواست داده است فرانک در مقابل دلاور، 438 US 154 (1978). فرانک ها ثابت کرد که متهم حق دارد درباره اینکه آیا سوگندنامه حکم تفتیش حاوی اظهارات نادرست است یا خیر، اما تنها پس از ارائه “نشان دادن مقدماتی قابل توجه” مبنی بر اینکه متهم اظهارات نادرست را آگاهانه و عمداً یا با بی‌توجهی به حقیقت بیان کرده است. GS 15A-978(a) «شهادت صادقانه» را به ،وان «شهادی که با حسن نیت شرایطی را که برای اثبات علت احتمالی به آن تکیه می‌شود گزارش می‌کند» تعریف می‌کند. به عبارت دیگر، اگر افسری اطلاعات نادرست را از یک CI دریافت کند اما این اطلاعات را با حسن نیت در یک سوگندنامه حکم بازرسی گنجانده باشد، شهادت افسر همچنان باید “راست” تلقی شود. تفسیر رسمی اساسنامه اشاره می کند که نگر، هایی وجود دارد که این قانون «مصونیت می کند[e]شنیده ها از CI و افسران را با “همه چیز برای از دست دادن و چیزی برای به دست آوردن از ارائه خبرچین ها به طور مستقیم به قاضی.” ببینید تفسیر رسمی GS 15A-978. با این حال، قانونگذاران ظاهرا به این نتیجه رسیدند که روند درخواست حکم بازرسی قبل از یک مقام قضایی بی طرف، بررسی کافی اطلاعات CI را تضمین می کند. ID را ببینید.

از همه مهمتر، بخش فرعی (ب) که به زم، می پردازد که متهم حق دارد هویت CI را داشته باشد، فقط در شرایطی وارد عمل می شود که افسران حکمی ندارند. GS 15A-978(b) مقرر می‌دارد که در مواردی که متهم صحت شهادت را که علت احتمالی را در جلسه استماع درخواست سرکوب به چالش می‌کشد، متهم می‌شود که هویت CI را دریافت کند. مگر اینکه:

1. شواهدی که به دنبال سرکوب بودند، توسط یک حکم بازرسی یا حادثه دستگیری با حکم کشف و ضبط شد. یا
2. وجود مخبر مستقل از شهادت مورد بحث تأیید می شود.

شرایطی که در آن متهم استحقاق هویت CI را دارد محدود است. در بیشتر مواردی که مجری قانون از خدمات یک CI استفاده می کند، مجری قانون به دنبال حکم بازرسی است. این به این دلیل است که کار پرورش یک CI و توسعه یک مورد با تکیه بر اطلاعات یک CI معمولاً ماهیت عمدی دارد. با توجه به سرمایه‌گذاری منابع مجری قانون و صبر درگیر، تحقیقات اغلب با حکم بازرسی به جای نوع تعامل بدون حکم مرتبط با وضعیتی که به سرعت در حال توسعه است، به اوج خود می‌رسد. با توجه به نادر بودن نسبی موارد CI بدون ضمانت، استثنا برای مواردی که شامل یک حکم است (که در آن تحویل هویت CI لازم نیست) تقریباً این قانون را می بلعد.

قانون در چه شرایط واقعی اعمال می شود؟

از آنجایی که اساسنامه تنها در مواردی که افسران بدون حکم تفتیش یا توقیف می‌کنند، تعهدی برای افشای هویت CI ایجاد می‌کند، در موقعیت‌هایی که هدف تحقیق در یک وسیله نقلیه یا در حال حرکت است، کاربرد دارد. در چنین شرایطی، کالای قاچاق یا شواهد مورد نظر ممکن است فقط برای مدت کوتاهی در اختیار مجریان قانون باشد و درخواست حکم بازرسی غیرممکن است.

قانون مورد ما در 15A-978(b) عمدتاً شامل توقیفاتی است که متهم در یک وسیله نقلیه بوده است. ایالت علیه کالینز را ببینید، برنامه 44 NC. 141 (1979) (متهم ادعا شده بود که مواد مخدر را از یک ون نزدیک یک دبیرستان می فروخت و CI اظهار داشت که متهم به تازگی اقدام به فروش کرده است). ایالت علیه بان، برنامه 36 NC. 114 (1978) (متهم دیده شد که با یک کیسه کاغذی بزرگ از خانه خارج می شود و سوار ماشین می شود؛ CI اظهار داشت که متهم در حال مصرف مواد به سمت شمال شهر است). ایالت علیه الیسون، 213 برنامه NC. 300 (2011) (متهم پس از تشریح الگوی قاچاق قرص های نسخه ای توسط CI در کامیون متوقف شد).

“قانون دو افسر”

قانون مورد تفسیر GS 15A-978(b) مقرر می‌دارد که اساسنامه به این سؤال محدود مربوط می‌شود که آیا تضمین‌هایی وجود دارد که CI وجود دارد، نه سؤال بزرگتر در مورد قابلیت اطمینان CI. نگاه کنید به State v. Bunn، برنامه 36 NC. 114, 116 (1978); ایالت علیه الیسون، 213 برنامه NC. 300, 309 (2011). اساسنامه مست،م تایید است تا ثابت کند که افسر درخواست کننده وجود CI را به ،وان توجیهی پس از وقوع برای توقیف مدارک بدون حکم جعل نکرده است. با این حال، دادگاه ها تا حدودی در آنچه که تأیید کافی وجود CI را تشکیل می دهد، انعطاف پذیر بوده اند.

در برخی موارد مانند ایالت علیه کالینز، برنامه 44 NC. 141 (1979)، تأیید نسبتاً ساده است. در کالینزافسر دوم افسر اول را در ارسال یک CI برای ،ید مواد مخدر از یک ون پارک شده در خارج از دبیرستان همراهی کرد. افسر دوم در موقعیتی بود که مستقیماً وجود و مشارکت CI در تحقیقات را تأیید کند.

در موارد دیگر، تأیید کمتر مستقیم است. به ،وان مثال، در بان، برنامه 36 NC. در 115-117، افسر اول سی دقیقه پس از دستگیری متهم، از افسر دوم خواست تا اطلاعات داده شده به افسر اول را تکرار کند. با این حال، تلاش های افسر اول برای تأیید وجود CI با مرگ افسر دوم در حالی که پرونده در جریان بود، خنثی شد. برای تلاش برای اثبات وجود CI، افسر اول CI یک افسر سوم را فراخواند و اطلاعات را سه ماه پس از حادثه تکرار کرد. دفاع در اعتراض به توقف جلسه شکایت کرد که این تأیید کافی نیست، زیرا اطلاعات به سادگی به افسر سوم طوطی وار پس از این واقعیت منتقل شده است. با این حال، ،ت پاسخ داد که افسر سوم در واقع در بازرسی و دستگیری متهم شرکت کرده بود و افسر اول اطلاعات را از قبل به افسر سوم گفته بود. افسر سوم نیز با CI آشنا بود و اطلاعاتی از CI دریافت کرده بود که منجر به دستگیری سه نفر در موارد قبلی شده بود.

با توجه به اینکه تأیید کافی بود، بان دادگاه GS 15A-978 را به گونه ای تفسیر کرد که میزان انعطاف پذیری من،ی را فراهم کند. تأیید وجود CI می تواند «شامل[e] مواردی مانند پیش‌بینی افسر به دیگران از وقایع خاصی که او شخصاً نمی‌توانست از آن‌ها مطلع باشد، همراه با اعلامیه‌ای مبنی بر اینکه مخبرش این را به او گفته است.» بون را ببینید، برنامه 36 NC. در 116. چنین تأییدی ،وماً مست،م تماس مستقیم بین خبرچین و افسر دوم نیست. در بان، در روز مورد بحث، افسر اول در مورد آنچه که CI در مورد آنچه متهم قرار است انجام دهد، از جمله اطلاعات در مورد اینکه متهم چه زم، از خانه خود خارج می شود و چه مواد مخدری حمل می کرد، به افسر سوم گفت. پیش بینی رفتار آینده در مشاهدات متهم در آن روز ثابت شد. دادگاه اعلام کرد که این تأیید کافی بود حتی اگر افسر سوم مستقیماً با CI صحبت نکرد یا مستقیماً CI را در روز مورد نظر مشاهده نکرد. مقایسه ایالت علیه الیسون، 213 برنامه NC. 300 (2011) (تأیید کافی وجود CI که در آن افسر اول اطلاعات به دست آمده از CI در مورد معامله مواد مخدر را به افسر دوم گفت و افسر دوم توانست صحت اطلاعات را از طریق تحقیقات مستقل تأیید کند).

در هر سه مورد، کالینز، بان، و الیسون، دادگاه تجدید نظر تأیید کافی را تشخیص داد. با این حال، در هر سه مورد، ،ت یک افسر دوم داشت که می توانست وجود CI را به طور مستقیم یا غیرمستقیم تأیید کند. اگر افسر دومی وجود نداشت، طبق قانون، ایالت مجبور می شد هویت CI را برای استفاده در جلسه رسیدگی به سرکوب تحویل دهد.

به ،وان گذشته، شایان ذکر است که متهم در کالینز برنده یک درخواست جدید برای متوقف ، جلسه دادرسی شد زیرا متهم سعی کرد چهار شاهد را احضار کند تا ثابت کند که هیچ ، نمی تواند آنچه را که CI ادعا می کند دیده است (و بنابراین خبرچین نمی تواند وجود داشته باشد) را ببیند، اما دادگاه بدوی به متهم اجازه نمی دهد. برای ارائه این شواهد دادگاه تجدید نظر در کالینز به 15A-978(c) اشاره کرد، که مقرر می‌دارد که قانون، حق متهم را برای اعتراض به صحت شهادت ارائه شده در حمایت از بازرسی بدون حکم، با این نظر که باید به متهم فرصت ارائه می‌داد، محدود نمی‌کند. شواهدی مبنی بر ساختگی CI

نتیجه گیری

با توجه به GS 15A-978(b)، مجریان قانون باید از موقعیت‌هایی اجتناب کنند که فقط یک افسر با یک CI خاص کار می‌کند و افسر جزئیات رابطه و اطلاعات ارائه شده توسط CI را مخفی نگه می‌دارد. اگر کار CI به جستجوی بدون حکم ختم شود، در صورتی که دفاع از GS 15A-978(b) استفاده کند و درخواست تأیید وجود CI در مرحله اقدام برای سرکوب کند، ممکن است هویت CI در خطر باشد. در مقابل، م،عان باید در نظر داشته باشند که در صورتی که ،ت موفق به ایجاد افسر دوم برای تایید وجود CI نشود، شانس زیادی برای وادار ، ،ت به افشای هویت CI دارند.

با این حال، دادگاه های استیناف ما دریافته اند که وجود یک CI را می توان به طرق مختلف تایید کرد. افسر دوم ،وماً نیازی به تعامل مستقیم با CI ندارد، تا زم، که برای افسر دوم آشکار باشد که افسر اول چیزهایی را می داند که افسر اول احتمالاً بدون CI نمی تواند بداند و افسر اول بیان می کند که یک CI منبع است. از این دانش

اگرچه قانون مورد برای اه، GS 15A-978(b) نوار نسبتاً پایینی را برای تأیید وجود CI تعیین می کند، به یاد داشته باشید که تجزیه و تحلیل اقدامات برای سرکوب جدا از تجزیه و تحلیل برای تعیین اینکه آیا هویت CI باید بازگردانده شود تا اطمینان حاصل شود که یک محاکمه عادلانه م،عان در مرحله محاکمه با توجه به استانداردها و سوالات مختلف استدلال های قوی تری دارند. سؤال فقط این نیست که آیا تأییدی وجود دارد یا خیر، بلکه این است که آیا روند قانونی مست،م آن است که م،ع هویت CI را برای مق، با CI یا استنباط شهادت بالقوه مهم بیاموزد. تجزیه و تحلیل در آزمایش، سؤال مربوط به ،مت IV این مجموعه است.

این آ،ین پست من در این مجموعه در مورد خبرچینان محرمانه، کشف و حرکت برای افشای هویت CI است (اگرچه من در حال برنامه ریزی یک پست جایزه در مورد درخواست های دفاعی برای به دست آوردن پرونده مجری قانون در مورد CI هستم). به دنبال بولتنی باشید که این وبلاگ‌ها را در یک منبع جامع ،یب می‌کند، و در عین حال، لطفاً با هر گونه سؤال یا نظر به آدرس [email protected] تماس بگیرید.