چگونه انتخاب ترامپ یک لحظه صداقت ناخواسته را ایجاد کرد – جاناتان تورلی

در زیر ستون من در فا، دات کام در مورد واکنش چهره های رسانه ای به پیروزی ترامپ در شب انتخابات است. این فروپاشی لحظه صداقت برای برخی در افشای تعصبات بسیاری در صنعت بود. آن پرده، نگاهی اجمالی به اوز بزرگ داشت که دیدن برخی از آن دشوار خواهد بود.

در اینجا ستون است:

فیلسوف فریدریش نیچه زم، گفت: «از اینکه به من دروغ گفتی ناراحت نیستم، از این ناراحتم که از این به بعد نمی توانم تو را باور کنم.» این سخنان زم، به ذهن متبادر شد که چهره‌های برجسته علمی و رسانه‌ای هیچ ظاهری از خویشتن داری یا بی‌طرفی را در ابراز تاسف از نتایج انتخابات ریاست جمهوری از دست دادند. پس از به دست آوردن آرامش، به مردم گفته شد که آنچه را که به تازگی دیده بودند نادیده بگیرند.

عجیب نیست که پیروزی گسترده ترامپ در هفته گذشته باعث ایجاد هیستری در میان برخی از حامیان هریس از ،ن شد. متعهد شدن به جدایی از مردان به دیگران موهایشان را کوتاه کنند به ،، که متعهد به فرار از کشور هستند (از جمله یک مورد عجیب اعلام می کند که او “ایالات متحده را ، می کند” به هاوایی).

همچنین ممکن است کتی هوچول فرماندار نیویورک چندان غافلگیر کننده نباشد بیش از نیمی از رای دهندگان را “ضدآمریکایی” بدانندبرای رای دادن به ترامپ یا دیگر سیاستمداران جمهوری خواه یا ال،اندریا اوکاسیو کورتز، نماینده مجلس نمایندگان، اعلام کرد که اکنون رسما در حال حرکت به سمت یک دیکتاتوری ناشی از این انتخابات دموکراتیک.

این نخبگان رسانه ای هستند که تماشای آن بسیار جالب بود. بدیهی است که پاسخ در MSNBC و CNN با ارقامی مانند انتظار می رفت مشارکت کننده ک، مک کاسکیل روی هوا گریه کرد

با این حال، سایر سازمان‌های خبری مانند اخبار سی‌بی‌اس مدت‌هاست که ادعای بی‌طرفی خود را حفظ کرده‌اند، حتی در حالی که شبکه‌های آن‌ها به‌خاطر فشار دادن آشکار بلیط هریس-وا، مورد انتقاد قرار گرفته‌اند. که شامل موارد ادعایی می شد مدیریت جانبدارانه بحث معاونت رئیس جمهور همانطور که CBS اصرار داشت که مجریان و رو،مه نگاران آن در انتخابات کاملا بی طرف بودند.

با این حال، پس از انتخابات، جان دیکرسون، گوینده CBS News در تلویزیون ملی در مصاحبه ای در تلویزیون ملی خفه شد. نمایش دیرهنگام با استیون کولبرت. دیکرسون تصمیم گرفت در برنامه ای شرکت کند که سال ها آشکارا ضد ترامپ بود. با این وجود، بسیاری از اینکه حتی چند روز پس از انتخابات، دیکرسون همچنان غرق در غم و اندوه بود، شگفت زده شدند.

کولبر پرسید: «امروز چگونه این موضوع را برای یک نوجوان 14 ساله توضیح می دهید؟ این انتخابات را چگونه توضیح می دهید؟»

دیکرسون قبل از اینکه آرامش خود را از دست بدهد شروع به پاسخ دادن کرد: «سعی خواهم کرد به پسرانم فکر نکنم، زیرا.

برای این مجریان آ، شب مانند جیمی کیمل یک چیز بود که از نتایج اشک می ریختند، اما این یکی از چهره های خبری برتر در یکی از سه شبکه برتر است.

تاکنون هیچ واکنشی در CBS وجود ندارد. که در تضاد شدید با جنجال اخیر تونی دوکوپیل، مجری اخبار شبکه سی‌بی‌اس، که بلافاصله توسط سی‌بی‌اس به دلیل انتقاد از نویسنده‌ای به‌خاطر دیدگاه‌های ضد اسرائیلی‌اش به‌،وان جانبداری مورد انتقاد قرار گرفت. بنا به گزارش ها، دوکوپیل به یک “جلسه عاطفی” با کارکنان شبکه تحت فشار قرار گرفت که از تعصب او به نفع اسرائیل ناراحت بودند.

پس چگونه CBS وقتی یک مجری در فکر پیروزی ترامپ خفه می شود، بی طرفی را تظاهر می کند؟ پاسخ آسان است: به مردم گفته می شود که آن را نادیده بگیرند و به رو،مه نگاری اعتماد کنند که حتی نمی تواند بدون مق، با اشک در مورد نتایج انتخابات بحث کند.

این پیام حتی برای ساینتیفیک امریکن آزاردهنده‌تر بود. این مجله که زم، یک نشریه عامه پسند و مبتنی بر علم بود، به دلیل تمایلات سیاسی و دیدگاه های شبه علمی خود به طور فزاینده ای مورد انتقاد قرار گرفته است. بیشتر تقصیرها متوجه لورا هلموت، سردبیر این فیلم شده است.

پس از انتخابات، هلموت در رسانه های اجتماعی دچار غوغا و فحاشی شد.

او رای دهندگان ژنرال X را نژادپرست نامید. او «همبستگی با همه ،، را که پست‌ترین، ،‌ترین و متعصب‌ترین همک،ی‌های دبیرست،‌شان نتایج اولیه را جشن می‌گیرند، رد کرد، زیرا آنها را به ماه و بازگشت می‌کشاند». او حتی به دلیل رای دادن به ترامپ، هم‌وطنان هندی خود را «نژادپرست و ،ت‌گرا» محکوم کرد.

این پست‌ها ادعای بی‌طرفی دروغین را کنار گذاشتند و بسیاری دوباره نگر،‌های دیرینه‌ای را در مورد هدایت مجله ایجاد ،د. هلموت با حذف کامنت‌ها پاسخ داد و فقط به خوانندگان گفت که فراموش کنند که او گفته است.

انصافاً، هلموت سعی می کرد دیدگاه های شخصی خود را از دیدگاه های سردبیر جدا کند. با این حال، «ابراز شوک و سردرگمی او در مورد نتایج انتخابات» به موازات آن چیزی است که بسیاری به چرخش سیاسی مجله در سال‌های اخیر اعتراض کرده‌اند.

در سال 2020، علمی آمریکایی سنت 175 ساله غیر حزبی را ش،ت از جو بایدن حمایت کند در انتخابات ریاست جمهوری محافظه کاران دارند شکایت کرد در مورد اصل و نیروی مجله، که زم، کاملا غیرسیاسی بود.

نکته این است که خشم هلموت به حساب رسانه های اجتماعی او محدود نمی شود.

دوباره به مردم گفته می شود مرد پشت پرده را نادیده بگیرید. با این حال، بسیاری از مردم در حال حاضر ، کرده اند.

همانطور که در کتاب اخیرم بحث می کنم، حق ضروریبسیاری از رسانه ها و مدارس رو،مه نگاری سال ها پیش صراحتاً عینیت و بی طرفی را کنار گذاشتند. نتیجه کاهش شدید درآمد و خوانندگان بوده است زیرا مردم برای اخبار خود به رسانه های جدید و منابع دیگر روی می آورند.

در واشنگتن پست، ویلیام لوئیس، ناشر و مدیر عامل شرکت، این موضوع را به صراحت و با گفتن به کارکنان، بیان کرد: «بیایید آن را کتمان نکنیم… ما در حال از دست دادن مقادیر زیادی پول هستیم. مخاطبان شما در سال های اخیر به نصف کاهش یافته است. مردم مطالب شما را نمی خوانند. درسته؟ من دیگر نمی توانم آن را بپوشانم.»

با این وجود، تقریباً بلافاصله پس از پیروزی ترامپ، پست سرمقاله اجرا کرد با ،وان «مقاومت دوم در برابر ترامپ باید از هم اکنون آغاز شود».

مشکل این است که وقتی «افراد مطالب شما را نمی‌خوانند»، ممکن است کمتر ،ی پس از رد مقاومت اول، تمایل به پیوستن به مقاومت دوم داشته باشد. احتمالاً بسیاری شک دارند که مجری شبکه سی‌بی‌اس که حتی نمی‌تواند بدون از دست دادن آرامش خود درباره پیروزی ترامپ صحبت کند، در سال‌های آینده به ،ت ترامپ نگاهی عینی داشته باشد.

حتی تعداد کمتری نیز احتمالاً به اطمینان چهره هایی مانند هلموت مبنی بر اینکه او پس از محکوم ، هر ،ی که از ترامپ به ،وان نژادپرست ، حمایت می کند، «عینیت ویرایشی» را به دست خواهد آورد، باور دارند.

البته، اگر باور دارید که بیش از نیمی از کشور «خنگ» است، ممکن است باور داشته باشید که آن‌ها فروپاشی‌های پس از انتخابات را فراموش خواهند کرد.

شاید حق با آنهاست. زم، گفته می‌شد که «کوزه‌ها یک دروغ زیبا را به یک حقیقت زشت ترجیح می‌دهند». مشکل این است که، اگر این انتخابات یک چیز را ثابت کرد، این است که بسیاری از رای دهندگان به وضوح احساس می ،د که توسط رسانه ها و تشکیلات سیاسی به ،وان یک آدمک بازی می شوند.

گفتن به مردم برای نادیده گرفتن آنچه دیدند برای اوز بزرگ کارساز نبود و حتی برای رسانه‌های میراثی نیز کمتر کار خواهد کرد.

جاناتان تورلی، استاد شاپیرو حقوق منافع عمومی در دانشگاه جورج واشنگتن است. او نویسنده کتاب «حق ضروری: آزادی بیان در عصر خشم” (سایمون و شوستر، 2024).