آیا ترس قرمز آبی می شود؟ دموکرات ها منتقدان دولت را به “عاشق پوتین” و حمایت از شورشیان متهم می کنند – جاناتان تورلی

در زیر ستون من در نیویورک پست در مورد حملات فزاینده به ،، است که سوء استفاده های ادعایی توسط FBI و سیستم سانسور در رسانه های اجتماعی را به چالش می کشند.

در اینجا ستون است:

«حزب دمکرات [is] هم بستر کمونیسم بین المللی». این سخنان سناتور جو مک کارتی، جوهر ترس و وحشت قرمز را به تصویر کشید استفاده از لیست سیاه و حملات شخصی برای ،ت ، منتقدان. به نظر می‌رسد دموکرات‌ها در این هفته با بر،ب زدن به مخالفان و منتقدان طرفداران روسیه و همسفران در مخالفت با دخالت ،ت در یک سیستم سانسور گسترده، به همان شیوه برخورد کرده‌اند.

Red Scare برگشته و آبی می شود.

من این هفته در کنگره در پرونده‌های توییتر شهادت دادم که چگونه آنها چیزی را پیشنهاد می‌کنند که من آن را «سانسور توسط جانشین» یا نیابتی می‌خوانم.

این پرونده ها ده ها کارمند اف بی آی و ،ت را نشان می دهد فعالانه به دنبال سانسور شهروندان و دیگران برای نظرات آنها هستند. در شهادت خود هشدار دادم که این یادآور دوره مک کارتی است که در آن FBI در ایجاد لیست سیاه برای سوسیالیست ها، کمونیست ها و دیگران نقش داشت. من کنگره را تشویق کردم که ش،ت های خود را از دهه 1950 با چشم پوشی بر چنین سوء استفاده هایی تکرار نکند.

این دیدگاه توسط نماینده سابق تولسی گابارد، که به دلیل احساسات ضد جنگ خود در کنگره تبدیل به شخص غیر ارادی شد، تقویت شد. هیلاری کلینتون بعداً او را به ،وان “دارایی روسیه” نامید، که از حمایت از این ادعای سخیف علیه یکی از اعضای سابق خودداری کرده است.

سال‌ها، دموکرات‌ها نظریه تب، روسی را مطرح ،د که سقوط کرد. بعداً فاش شد که کمپین کلینتون در مورد تأمین مالی پرونده بدنام استیل مخفی شده و سپس دروغ گفته است. با این وجود، افرادی مانند کارتر پیج به دروغ متهم به عوامل روسیه و منتقدان تحقیقات شدند که به آنها به ،وان عذرخواهان روسیه معرفی شدند. از قضا، به FBI هشدار داده شد که به نظر می رسد این پرونده نتیجه اطلاعات نادرست روسیه است و به یک عامل احتمالی روسیه تکیه کرده است.

در غیر این صورت، هشدار من در مورد حملات و اقدامات مشابه مک کارتی به نظر می رسید بیشتر به ،وان یک پیشنهاد گرفته شده باشد تا یک توصیه. بلافاصله پس از پایان جلسه، ک، مک کاسکیل، عضو MSNBC و سناتور سابق، در MSNBC ظاهر شد تا شاهدان عضو (سناتور چاک گراسلی، سناتور ران جانسون، و نماینده سابق گابارد) را به ،وان “عذرخواهی پوتین” و دوستداران پوتین محکوم کند.

او فریاد زد: «ی،ی به این نگاه کنید، منظورم این است که هر سه این سیاستمداران عذرخواهی پوتین هستند. منظورم این است که تولسی گابارد عاشق پوتین است. (برای ثبت، او همچنین به من حمله کرد که “یک وکیل واقعی” نیستم.)

آنچه بیش از همه قابل توجه بود، سطح حملات است ،، که به دنبال تحقیق در مورد سوء استفاده های احتمالی FBI هستند. حزب دموکرات زم، بزرگترین م،ع آزادی بیان، بزرگترین منتقد قدرت شرکت ها و بزرگترین بدبین به FBI بود. اکنون با تحقیقات درباره دخالت FBI در یک سیستم سانسور گسترده شرکتی مخالف است.

در دهه 1950، برای سیاستمداران آسان بود که تنها با بر،ب زدن به مخالفان خود به ،وان همسفر، از بحث در مورد دیدگاه های اساسی خودداری کنند. ما امروز شاهد استفاده مشابه از حملات شخصی به ،وان راهی برای فرار از افشای دردسرساز در فایل‌های توییتر هستیم.

در حالی که برخی مانند مک کاسکیل فریاد می زنند “روس ها!” برخی دیگر از بر،ب های مدرن تری مانند “نظریه پردازان توطئه” استفاده می کنند. این به ویژه شامل خود FBI نیز می شود.

وقتی به خاطر نقشی که ماموران FBI در هدف قرار دادن مخفیانه شهروندان برای سانسور داشتند مورد انتقاد قرار گرفت، FBI منتقدان را «نظریه‌پردازان توطئه» خواند. . . تغذیه اطلاعات نادرست عمومی آمریکا.» این چیزی است که ممکن است از یک کارشناس یا سیاستمدار انتظار داشته باشید. زم، که این حمله از سوی بزرگترین سازمان مجری قانون کشور انجام شود، بسیار خطرناک تر است.

جایی که هوور اف‌بی‌آی مخالفان را «همدلان کمونیست» می‌خواند، Wray FBI آنها را «تئوریسین‌های توطئه» می‌خواند.

از سوی دیگر، دموکرات‌های مختلف هر ،ی را که از توئیتر به دلیل سانسور انتقاد می‌کند، به ،وان حمایت از شورش‌ها علیه ،ت به تصویر می‌کشند. اعضا پیشنهاد ،د که تلاش برای بررسی نقش ،ت در سانسور دعوت یا حتی استقبال از 6 ژانویه دیگر است.

بنابراین، هنگامی که توماس بیکر، یک مامور سابق اف بی آی، در مورد نوشته های گسترده خود در مورد تغییرات در FBI شهادت داد، مورد حمله دان گلدمن (D-NY) عضو جدید کنگره قرار گرفت و از او پرسید که آیا تجربه ای در تحقیق درباره گروه های افراطی دارد یا خیر. جوابی را که انتظارش را داشت نگرفت. وقتی بیکر پاسخ داد، “بله” و سعی کرد تجربه قبلی خود را توضیح دهد، گلدمن بلافاصله صحبت او را قطع کرد و او را به تلاش برای فروش کتاب متهم کرد.

به سهم خودم از نور خارج شدم. من متهم به خال روسی یا همسفر شورشیان نبودم. پس از پاسخ به سوالی در مورد محتوای خاص فایل ها (که توسط خود توییتر منتشر و تایید شد)، نماینده دبی واسرمن شولتز (دفتر فلوریدا)، من را به دلیل ارائه “نظرات قانونی” بدون اینکه واقعاً در توییتر کار کنم محکوم کرد. مثل این است که بگوییم یک شاهد نباید در مورد محتوای اسناد پنتاگون بحث کند مگر اینکه در پنتاگون کار کند. (به هر حال، محتوای اسناد پنتاگون و همچنین پرونده‌های توییتر حقایق هستند. دلالت آن حقایق نظرات است. هم در مورد محتوای واقعی پرونده‌ها و هم در مورد مفاهیم قانونی آنها سؤال شد).

همه چیز به طرز غم انگیزی آشناست. تلاش این هفته به جای پرداختن به آنچه به نظر می رسد بزرگترین سیستم سانسور در تاریخ این کشور است، حمله به شاهدان بود. البته ط،ه آمیز است که ،، که به دنبال بررسی چنین سانسورهای مورد حمایت ،ت هستند، عاشقان پوتین نامیده می شوند. پوتین عاشق سانسور است و احتمالاً از موفقیت چپ در استفاده از اف‌بی‌آی و شرکت‌ها برای تنظیم سخنر، در رسانه‌های اجتماعی در شگفت است.

پوتین و دیگر کشورهای اقتدارگرا مدت هاست که از اینترنت و رسانه های اجتماعی می ترسند. آنها برای به دست آوردن همان سطح سانسوری که توسط توییتر و سایر مدیران با حمایت سیاستمداران و صاحب نظران انجام می شود، تلاش کرده اند.

اکنون می د،م که اعضایی مانند نماینده آدام شیف (D-Calif.) مخفیانه به دنبال سانسور منتقدان از جمله یک مقاله نویس بودند. موفقیت آنها باعث سرخ شدن پوتین می شود.

با این حال، دموکرات ها اصرار دارند که آزادی استبداد است. رابرت رایش، ستون‌نویس و وزیر سابق کار کلینتون، زم، که قبلاً درخواست‌ها برای آزادی بیان در رسانه‌های اجتماعی را رد کرد و هشدار داد که سانسور “برای محافظت از دموکراسی آمریکایی” ضروری است، کاملا اورولی شد.

او سپس به طور عجیبی از رسانه های اجتماعی بدون سانسور اضافه کرد: «این رویای ماسک است. و ترامپ. و پوتین. و رویای هر دیکتاتوری، مرد قوی، عوام فریب و بارون دزد امروزی روی زمین. برای بقیه ما، این یک کابوس جدید شجاعانه خواهد بود.»

در واقع، این یک کابوس است، اما یک کابوس آشنا.

جاناتان تورلی وکیل دادگستری و استاد دانشکده حقوق دانشگاه جورج واشنگتن است.