آیا کودک در موارد حضانت نظر دارد؟ – طلاق

صدای کودک: آیا یک کودک در پرونده های حضانت در استرالیا حرفی برای گفتن دارد؟

آیا کودک در پرونده های حضانت در استرالیا حرفی برای گفتن دارد؟

در قانون خانواده استرالیا، همیشه بیشترین توجه به منافع کودک است. در حالی که خواسته های کودک در نظر گرفته می شود، آنها عامل تعیین کننده نیستند.

دادگاه همه شرایط، از جمله سطح بلوغ، ظرفیت عاطفی و فکری، و دلایل ترجیحات کودک را به همراه سایر جنبه‌ها مانند رابطه کودک با هر یک از والدین، توانایی هر یک از والدین برای تامین نیازهای کودک، و هرگونه سابقه خشونت خانوادگی یا سوء استفاده را ارزیابی می‌کند.

چه زم، یک کودک می تواند در مورد حضانت نظری داشته باشد؟

کودکان می توانند نظرات و ترجیحات خود را در مورد حضانت در دادرسی های حقوق خانواده بیان کنند. با این حال، عوامل متعددی بر میزان تأثیر نظرات آنها بر تصمیم نهایی دادگاه تأثیر می گذارد.

سن و بلوغ کودک

در حالی که یک کودک می تواند نظرات خود را در هر سنی بیان کند، وزنی که به این دیدگاه ها داده می شود تا حد زیادی به بلوغ و درک آنها بستگی دارد.

مسئله سنی ساده نیست. ممکن است یک کودک کوچکتر که سطح هوش هیج، و قدرت تشخیص بالایی از خود نشان می دهد نسبت به یک کودک بزرگتر با بلوغ کمتر، دیدگاه های آنها جدی تر گرفته شود.

استدلال پشت دیدگاه های کودک

علاوه بر این، استدلال پشت ترجیح کودک از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. اگر انتخاب کودک بر اساس مواردی باشد که ،وماً به رفاه بلندمدت او مربوط نمی شود، دادگاه ممکن است به آن اهمیت کمتری بدهد.

برع،، نظر کودک بر اساس ملاحظات متفکرانه و درک بالغانه از بهترین منافع خود می تواند در تصمیم گیری نهایی تأثیرگذارتر باشد.

مشارکت اشخاص ثالث مستقل

در بسیاری از موارد، یک شخص ثالث مستقل، مانند مشاور خانواده یا روانشناس کودک، درگیر جمع آوری نظرات کودک به شیوه ای راحت و غیر ارعاب کننده است.

این متخصصان در برقراری ارتباط با کودکان تخصص دارند و درک می کنند که چگونه یک محیط امن و حمایتی ایجاد کنند که در آن کودک در بیان افکار و احساسات خود آزاد باشد.

اطلاعاتی که آنها جمع آوری می کنند سپس در یک گزارش رسمی به دادگاه منتقل می شود. دادگاه این و سایر عوامل را در نظر می گیرد تا تصمیم بگیرد که چه چیزی به بهترین وجه به رفاه و آینده کودک کمک می کند.

آیا کودک می تواند حضانت را تعیین کند؟

در حالی که نظرات کودک در نظر گرفته می شود، آنها نمی توانند به تنهایی حضانت را تعیین کنند. قبل از تصمیم گیری در مورد ترتیبات حضانت، دادگاه بهترین منافع کودک، ظرفیت والدین و عوامل مختلف دیگر را ارزیابی می کند. هدف نهایی همیشه این است رفاه و رفاه کودک

کودک در چه سنی در دادگاه خانواده اظهار نظر می کند؟

سؤال از سن در رابطه با نقش کودک در دادگاه خانواده اغلب به اشتباه درک می شود. برخلاف برخی تصورات، سن ثابتی وجود ندارد که کودک در سیستم دادگاه خانواده استرالیا اظهار نظر کند.

ورودی کودک بر اساس بلوغ، نه سن

قانون این را تصدیق می کند توانایی بیان یک دیدگاه مستدل به بلوغ و درک کودک به جای سن تقویمی آنها مرتبط است.. برخی از کودکان ممکن است بتوانند در سنین پایین تر نظرات مورد توجه خود را ارائه دهند، در حالی که برخی دیگر ممکن است برای ایجاد بلوغ عاطفی و شناختی لازم بیشتر طول بکشد.

دادگاه ها ممکن است به دیدگاه های کودکان بزرگتر اهمیت بیشتری دهند

اگرچه یک قانون سخت و سریع وجود ندارد، اما به طور کلی مشاهده می شود دادگاه ها ممکن است به نظرات کودکان بزرگتر و بالغ تر اهمیت بیشتری دهند. این بدان م،ا نیست که دیدگاه های کودکان کوچکتر نادیده گرفته می شود. در عوض، دادگاه آگاه است که کودکان بزرگتر معمولاً درک بهتری از موقعیت خود دارند و بهتر می توانند احساسات و ترجیحات خود را بیان کنند.

ما به طور فزاینده ای متوجه شده ایم که دادگاه ها به کودکان کوچکتر وزن فزاینده ای می دهند.

کودکان 8 یا 9 ساله تأثیر زیادی در تصمیم گیری ترتیبات والدینی خود دارند.

مشاوران خانواده و روانشناسان کودک

دادگاه ممکن است یک مشاور خانواده یا یک روانشناس کودک تعیین کند تا اطمینان حاصل شود که نظرات کودک به طور دقیق ارائه شده است. این متخصصان برای برقراری ارتباط با کودکان در گروه های سنی مختلف آموزش دیده اند و می توانند بینش انتقادی در مورد احساسات، ترجیحات و انگیزه های خود در پشت دیدگاه های خود ارائه دهید.

چه زم، یک کودک می تواند تصمیم بگیرد که با کدام والدین در استرالیا زندگی کند؟

هنگام تعیین مقدمات زندگی برای فرزند پس از جدایی والدین، قطعاً خواسته های کودک در نظر گرفته می شود، اما تصمیم نهایی تنها در دست آنها نیست.

خواسته های کودک در نظر گرفته می شود

در استرالیا، ترجیحات بیان شده کودک برای تصمیم گیری ضروری است. خواسته های آنها در مورد اینکه با کدام پدر و مادری می خواهند زندگی کنند در نظر گرفته می شود. با این حال، درک این نکته ضروری است که این آرزوها تنها عامل تعیین کننده نیستند.

کودک نمی تواند به طور مستقل تصمیم بگیرد

برخلاف برخی تصورات غلط، کودک نمی تواند به طور مستقل تصمیم بگیرد که با کدام والدین زندگی کند. صدای کودک یکی از بسیاری از ملاحظات دیگری است که دادگاه هنگام تعیین بهترین شرایط زندگی ارزیابی می کند.

تصمیم دادگاه بر اساس بهترین منافع کودک

تصمیم دادگاه چند وجهی و بر اساس عوامل متعددی است. تمرکز اصلی همیشه بر بهترین منافع کودک است. این شامل بررسی رابطه کودک با هر یک از والدین، توانایی هر یک از والدین برای تامین نیازهای کودک، تاثیر تغییر شرایط بر کودک و ملاحظات عملی ترتیبات زندگی پیشنهادی است.

آیا کودک می تواند انتخاب کند که با کدام والدین زندگی کند؟

همانطور که قبلاً گفته شد، کودک نمی تواند به طور قطعی انتخاب کند که با کدام والدین زندگی کند. ترجیحات ابراز شده آنها در نظر گرفته خواهد شد، اما تصمیم نهایی با دادگاه است که همه عوامل مربوط به رفاه کودک را ارزیابی می کند.

حمایت از فرزندتان: یک دیدگاه حقوقی

در یک مورد اخیر، موکل ما مضطرب بود، زیرا پسر 13 ساله اش از ترس برنامه های پدرش برای مهاجرت قریب الوقوع ابراز تمایل کرد که با او زندگی کند. ما به موکل خود در ارائه این شرایط به دادگاه کمک کردیم و بر بلوغ و تمایل منطقی پسرش برای ماندن در استرالیا تأکید کردیم.

وکلای خانواده عدالت به طرز ماهرانه ای از این وضعیت حساس عبور ،د و از منافع موکل ما و پسرش دفاع ،د و در نهایت به تأثیرگذاری بر ترتیب حضانت برای همسویی با خواسته های ابراز شده کودک کمک ،د.

محتوای این مقاله به منظور ارائه راهنمای کلی در مورد موضوع است. در مورد شرایط خاص خود باید از یک متخصص مشاوره بگیرید.