دادگاه مالیاتی به طور خلاصه | اسمیت در مقابل Comm’r | قرارداد بسته شدن و تخلف از واقعیت – مقامات مالیاتی

دادگاه مالیاتی به طور خلاصه – 26 دسامبر تا 30 دسامبر 2022

قانون فریمن“دادگاه مالیاتی به طور خلاصه” هر نظر اساسی دادگاه مالیاتی را پوشش می دهد و خلاصه ای هفتگی از تصمیمات خود را با نثر واضح و مختصر ارائه می دهد.

برای پیوند به پاد،ت ما که به طور خلاصه دادگاه مالیاتی را پوشش می دهد، دانلود کنید اینجا یا ،مت های دیگر را بررسی کنید پروژه قانون فریمن.

دعاوی مالیاتی: هفته از 26 دسامبر 2022 تا 30 دسامبر 2022

• Intan N. Ismail & Mohd Razu Abd Rahim v. Comm’r, TC Memo 2022-113 29 نوامبر 2022| پاریس، جی | و غیره. خیر 16366-16, 13297-18




• Luu v. Comm’r، TC Memo. 2022-126| 28 دسامبر 2022 | وی،، جی. | Dkt شماره 714-20W




• کچیجیان v. Comm’r، TC Memo. 2022-127| 28 دسامبر 2022 | گوستافسون، جی. | دکتر. خیر 3430-20

Smith v. Comm’r, 159 TC No. 3 25 اوت 2022| تورو، جی. | Dkt شماره 20-5191

خلاصه کوتاه: این پرونده در مورد اعتبار قرارداد پای، و اینکه آیا مالیات دهنده می تواند چنین توافقی را به دلیل تخلف یا ارائه نادرست واقعیت کنار بگذارد، بحث می کند.

آقای اسمیت (مالیات دهنده) در شرکت Raytheon، یک پیمانکار خصوصی دفاعی با عملیات در استرالیا، به ویژه در تأسیسات Pine Gap، استخدام شد. تأسیسات پاین گپ یک مرکز نظارتی مش، است که در سال 1966 در استرالیا با تلاش مش، با ایالات متحده تأسیس شد. ده ها شهروند آمریکایی برای کارکنان تأسیسات پاین گپ به استرالیا نقل مکان ،د. با توجه به اینکه این گونه شهروندان آمریکایی می توانند مالیات مضاعف (توسط استرالیا و ایالات متحده) دریافت کنند، این کشورها «قراردادهای شکاف کاج» را امضا ،د، دو قراردادی که اساساً از ،ر مالیات استرالیایی هرگونه غرامت دریافتی توسط شهروندان آمریکایی از خدمات شخصی ارائه شده در ارتباط با تسهیلات Pine Gap، مشروط بر اینکه چنین غرامتی در ایالات متحده مشمول مالیات باشد، اگرچه قراردادهای Pine Gap قبل از امضای معاهده مالیاتی سال 1982 بین ایالات متحده و استرالیا منعقد شده بود، چنین قراردادهایی تحت زبان معاهده جدید معتبر باقی ماندند.

در نتیجه موافقت نامه های شکاف کاج، مقامات ذیصلاح ایالات متحده و استرالیا با یکدیگر همکاری ،د تا مزایای این موافقت نامه ها را با قو،ن داخلی ایالات متحده، به ویژه بخش 911، که مستثنی ، درآمد ،ب شده خارجی را فراهم می کند، هماهنگ کنند. در این رابطه، مقامات ذیصلاح ایالات متحده-استرالیا موافقت ،د که شهروندان آمریکایی شاغل در Pine Gap باید طبق بخش 911 از انتخاب خود صرف نظر کنند تا از پرداخت مالیات در استرالیا جلوگیری کنند، و آنها همچنین توافق ،د که کارمندی که این نتیجه را می خواهد می تواند به آن دست یابد. انعقاد قرارداد پای، با IRS.

در این مورد، آقای اسمیت با سازمان امور مالیاتی قرارداد بسته شد تا ادعای محرومیت 911 را نداشته باشد. آقای اسمیت ادعا کرد که استخدام او منوط به اجرای قرارداد بسته است. او اولین قرارداد بسته را برای سال های 2010، 2011 و 2012 امضا کرد. در سال های بعد، او همچنین قراردادهایی را برای دوره 2016-2018 امضا کرد. در هر مورد، IRS یک فرم خالی در اختیار کارفرمای آقای اسمیت قرار داد که یک کپی برای امضای آقای اسمیت ارائه کرد. آقای اسمیت چنین قراردادی را امضا کرد و نزد کارفرما برگشت که به IRS حواله کرد.

برای سالهای مشمول مالیات 2016 و 2017، آقای اسمیت اظهارنامه مالیاتی شخصی خود را تهیه کرد و در انتخابات 911 شرکت نکرد. با این حال، آقای اسمیت بعداً اظهارات خود را اصلاح کرد و انتخابات را انجام داد. سازمان امور مالیاتی اطلاعیه ای مبنی بر کمبود صادر کرد. در دادگاه مالیاتی، آقای اسمیت و IRS درخواست های رقابتی برای قضاوت خلاصه جزئی ارائه ،د. دادگاه مالیات با درخواست IRS موافقت کرد.

مسائل کلیدی: آیا در صورت وجود تخلف یا ارائه نادرست یک واقعیت مادی، می توان از توافق پای، اجتناب کرد؟

منابع اولیه: آره. در صورت وجود تخلف یا ارائه نادرست از یک واقعیت مادی، می توان از توافق پای، اجتناب کرد. با این حال، قرارداد بسته به طور کلی معتبر و نهایی است، مگر اینکه مالیات دهنده شواهدی برای اثبات وجود چنین شرایطی ارائه دهد. در این مورد، توافقنامه پای، به درستی توسط مدیر، اداره معاهده امضا شده بود و موارد مندرج در توافقنامه پای، به منزله تخلف در ساختن توافقنامه و یا ارائه نادرست حقایق با اهمیت نبود.

نکات کلیدی قانون:

توافقنامه پای، توافقی است که IRS به صورت کتبی با هر شخص مرتبط با مسئولیت آن شخص در رابطه با مالیات بر درآمد داخلی برای هر دوره مشمول مالیات منعقد می کند. IRC § 7121(a). این قراردادها نهایی و قطعی هستند. IRC § 7121 (b). همچنین نباید باطل، اصلاح، کنار گذاشته یا نادیده گرفته شود. IRC § 7121(b)(2). دادگاه مالیاتی مجدداً قطعی بودن چنین توافقاتی را تأیید کرده و آنها را “ا،ام آور و قطعی برای طرفین” تشخیص داده است. دیدن
هاپکینز علیه کمیسیونر، 120 TC 451، 457 (2003) (به نقل از هاپکینز علیه ایالات متحده (In re Hopkins)، 146 F.3d 729, 733 (9th Cir. 1998)).

با این حال، در صورت وجود تقلب یا تخلف، یا ارائه نادرست یک واقعیت مادی، می توان از توافق پای، اجتناب کرد. IRC § 7121 (b). اعتبار و قابل اجرا بودن قراردادهای اختتامیه توسط این کد کنترل می شود. رجوع کنید به Rink v. Commissioner, 100 TC 319, 325 n.4 (1993)

در این مورد، آقای اسمیت اعتبار قرارداد پای، 2016-2018 را بر اساس دو استدلال به چالش کشید: (1) این که توافق به درستی تأیید نشده بود و (2) تخلف یا ارائه نادرست یک واقعیت با اهمیت وجود داشت.

در مورد استدلال اول، دادگاه حکم داد که قرارداد پای، به درستی توسط مدیر، اداره معاهده تایید شده است. این به این دلیل است که وزیر ،انه داری می تواند اختیارات خود را برای انعقاد قراردادهای نهایی به کمیسر IRS تفویض کند. درختان. Reg. § 301.7121-1 (a)، § 301.7701-9 (b). کمیسیونر همچنین اختیار عمل به ،وان مرجع ذیصلاح تحت یک معاهده مالیاتی را به کمیسیونر LB&I، بر اساس دستور نمایندگی 4-12، تفویض کرده است. این حکم تفویض اختیار مست،م عدم تفویض اختیار مجدد است، اما همان فرمان بخشی از این اختیار را به مدیر، اداره معاهده تفویض می کند. بر این اساس، دادگاه حکم داد که مدیر، اداره معاهده می تواند توافقنامه پای، را اجرا کند، زیرا به ،وان مرجع صالح در رابطه با اعمال معاهده مالیاتی بین ایالات متحده و استرالیا، طبق ماده 24 (2) چنین معاهده ای عمل می کند.

بعلاوه، دیوان تشخیص داد که اقدامات مدیر، اداره معاهده باید تحت فرض قانونمندی رسمی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. به ،وان مثال، Mecom v. Commissioner, 101 TC 374, 388 (1993) را ببینید. همچنین، دادگاه تشخیص داد که ملاحظات غیراخلاقی وجود دارد، از جمله اینکه IRS و آقای اسمیت تنها ذینفعان پرونده نیستند، بلکه مقامات مالیاتی استرالیا نیز از آقای اسمیت مالیات نمی‌گیرند. قرار است در ایالات متحده مالیات گرفته شود

در مورد استدلال دوم، دادگاه تشخیص داد که تخلف یا ارائه نادرست واقعیت در توافقنامه پای، وجود ندارد. اولاً، تخلف باید در هنگام بستن قرارداد تعیین شود. Ingram v. Commissioner, 32 BTA 1063, 1065 (1935), aff’d per curiam, 87 F.2d 915 (3d Cir. 1937) را ببینید.. دوم، م،ای متداول تخلف شامل “اعمال نادرست یا ناصادقانه یا سوء رفتار توسط یک مقام ،تی است. در اینجا، آقای اسمیت ادعا کرد که افشای اطلاعات محرمانه برگشتی طبق بند 1 (a) IRC § 6103 ممنوع است. دادگاه بیان کرد که با فرض اینکه افشای اطلاعات قرارداد اختتامیه به منزله تخلف باشد، چنین چیزی در اینجا وجود نخواهد داشت، زیرا انتقال الگوی توافقنامه به کارفرمای آقای اسمیت، به منزله اطلاعات بازگشتی نبود زیرا تحت پوشش قرار نمی‌گرفت. IRC § 6103(b)(2)(D)، با هیچ مالیات دهنده ای مرتبط نبود و توسط IRS به دست نیامد. در مورد انتقال توافق از طریق کارفرما، این امر به آقای اسمیت نسبت داده می شود نه IRS، و در نهایت، انتقال قرارداد اجرا شده به آقای اسمیت از طریق کارفرما پس از قطعی شدن توافق بوده و نه قبل از اجرا.

در رابطه با ارائه نادرست واقعیت مادی، دادگاه تشخیص داد که ارائه نادرست در این پرونده، در صورت وجود، می‌توانست ماهیت قانونی داشته باشد، که در ادعای ارائه نادرست مطابق بند 7121 IRC گنجانده نشده است. بنابراین، این استدلال بی اعتبار.

در نهایت، در مورد وجود اجبار، دادگاه چنین استدلالی را نادیده گرفت، زیرا آقای اسمیت به طور کامل چنین استدلالی را در اوراق پیشنهادی خود بیان نکرد. حتی اگر اجازه داده شود، هیچ اجباری وجود نداشت زیرا آقای اسمیت چندین قرارداد بسته را امضا کرد و او داوطلبانه تصمیم به امضای قرارداد گرفت.

بینش، بصیرت، درون بینی: این مورد نشان می دهد که مودیان مالیاتی باید قبل از امضای قرارداد اختتامیه با سازمان امور مالیاتی به دنبال مشاور حقوقی باشند. همانطور که در اینجا مشاهده می شود، پس از امضای قرارداد، اجتناب از چنین توافقی تحت تئوری هایی مانند تخلف یا ارائه نادرست حقایق مادی، مبارزه سخت خواهد بود. در مورد مودیان مالیاتی با عملیات بین المللی، این نوع قراردادها نسبتاً متداول است، که لازم است مؤدیان مالیاتی از عواقب انعقاد چنین قراردادهایی آگاهی کامل داشته باشند.

محتوای این مقاله به منظور ارائه یک راهنمای کلی در مورد موضوع است. باید در مورد شرایط خاص خود از یک متخصص مشاوره بگیرید.