مغز نوجوانان و مردان ریا – قانون کیفری کارولینای شمالی

قضاوت های بزهکاری و محکومیت های کیفری ،دسال، که به ،وان بزرگسال برای محاکمه به دادگاه عالی منتقل شده اند، هر دو مست،م آن است که ،اصر جرم متهم فراتر از یک شک منطقی ثابت شوند، از جمله اینکه روحیات کیفری مورد نیاز یا مردانه وجود داشته است. ذهن نوجوان موضوع تحقیقات علمی قابل توجهی بوده است. این تحقیق چندین تصمیم دادگاه عالی ایالات متحده را در رابطه با مجازات کیفری ،دسالان و زم، که آنها را مورد تایید قرار می‌دهد میراندا هشدارها لازم است با این حال، این سوال که چگونه علم رشد مغز نوجوانان با ا،امات مردانه جرایم مختلف ارتباط دارد یا نه، به خوبی مورد بحث نیست. دادگاه استیناف کارولینای شمالی در حکم اخیر خود به این موضوع توجهی نکرده است ایالت علیه اسمیت، __ برنامه NC. __ (6 ژوئن 2023).

مغز نوجوانان و رویه قضایی دیوان عالی ایالات متحده

احتمالاً نیاز به چند مقاله بازنگری قانون برای تشریح کافی رویه قضایی دیوان عالی ایالات متحده در مورد تفاوت بین نوجوانان و بزرگسالان است. در اینجا یک پرایمر بسیار خلاصه شده است.

از سال 2005 با تصمیم خود در Roper v. Simmons, 543 US 551 (2005)، دیوان عالی مجازات اعدام را برای جنایاتی که توسط افراد زیر 18 سال انجام می شود ممنوع کرد. در حکم خود، دادگاه اعلام کرد که بین نوجوانان و بزرگسالان تفاوت های اساسی وجود دارد. دادگاه بحث کرد که چگونه برخی از ویژگی های جوانان باعث می شود که آنها کمتر مقصر باشند، که به ،ه خود توجیهات کیفری برای مجازات اعدام را کاهش می دهد. آن ویژگی ها عبارتند از

1. فقدان بلوغ و احساس مسئولیت توسعه نیافته که منجر به اقدامات و تصمیمات تند و نسنجیده می شود.
2. افزایش آسیب پذیری در برابر تأثیرات منفی و فشارهای بیرونی، از جمله فشار همسالان، و
3. ویژگی های شخصیتی که به خوبی شکل نگرفته و گذرا هستند.

پنج سال بعد، دادگاه اعلام کرد که اصلاحیه هشتم، اعمال مجازات ابد بدون آزادی مشروط را برای نوجوان، که مرتکب قتل نشده‌اند ممنوع می‌کند و باید به این نوجوانان فرصت م،اداری برای آزادی داده شود. گراهام v. فلوریدا، 560 US 48 (2010). دادگاه استدلال در مورد ماهیت منحصر به فرد نوجو، را تکرار کرد رپر. این شامل این بود که با توجه به فقدان بلوغ، آسیب پذیری در برابر فشار همسالان، و رشد مداوم شخصیت برجسته در نوجو،، تمایز بین نوجو، که جرمش نشان دهنده ناپختگی گذرا است و نوجو، که تخلفش منع، کننده فساد غیرقابل جبران است، دشوار است. بنابراین، در حالی که نوجوانان از مسئولیت اعمال مجرمانه مبرا نیستند، اقدامات مجرمانه آنها به اندازه بزرگسالان از نظر اخلاقی مذموم نیست. دادگاه همچنین تشخیص داد که روانشناسی و علم مغز همچنان تفاوت های اساسی را بین ذهن نوجوانان و بزرگسالان نشان می دهد.

این خط استدلال به این منظور گسترش یافت که زندگی اجباری بدون آزادی مشروط برای جرایم قتل نوجوانان ناقض متمم هشتم است. می، علیه آلاباما،567 US 460 (2012). بار دیگر، دادگاه به علم مغز (و همچنین آنچه که هر والدینی می داند) تکیه کرد. دادگاه به عجول بودن گذرا، تمایل به خطر و ناتو، در ارزیابی عواقب به ،وان ویژگی های متمایز جو، اشاره کرد که اعمال شدیدترین مجازات ها را برای جوانان خطری برای مجازات نامتن، می کند. این مفهوم که برخی از جرایم نوجوانان منع، کننده نابالغی گذرا هستند در سال 2016 زم، که دادگاه تشخیص داد که تصمیم در می، م،ق به بررسی وثیقه ،تی بود. مونتگومری علیه لوئیزیانا577 US 190 (2016).

در حالی که دیوان با تصمیم خود ظاهراً یک گام از این ردیف پرونده ها عقب نشینی کرد جونز v. می سی سی پی, 141 S. Ct. 1307 (2021)، نه استدلال و نه نگه داشتن در جونز این فقه مربوط به تفاوت های مغزی بین نوجوانان و بزرگسالان را مختل کرد. را جونز این تصمیم حاکی از این بود که برای محکومیت به قتل نوجوانان نیازی به اثبات ناپذیری دائمی برای صدور حکم ابد بدون آزادی مشروط نیست. دادگاه اعلام کرد، در حالی که متمم هشتم، زندگی اجباری بدون آزادی مشروط را در پرونده‌های قتل نوجوانان ممنوع می‌کند، یک طرح مجازات اختیاری که مست،م یافتن غیرقابل اصلاح دائمی نیست، طبق قانون اساسی کافی است. این تصمیم به صراحت از ابطال خودداری کرد می، یا مونتگومری و از ویژگی‌های منحصربه‌فرد دوران نوجو، سخن نمی‌گفت.

تفاوت‌های رشدی بین کودکان و بزرگسالان نیز در تصمیم دادگاه که سن کودک به درستی به تحلیل این که آیا یک نوجوان در حبس است یا نه به‌منظور مقاصد حبس می‌باشد، اهمیت داشت. میراندا هشدارها در پرونده‌ای که دقیقاً از اینجا در چپل هیل آغاز شد، دادگاه اظهار داشت: «نادیده گرفتن تفاوت‌های واقعی بین کودکان و بزرگسالان – به م،ای محروم ، کودکان از دامنه کامل تدابیر رویه‌ای است. میراندا تضمین برای بزرگسالان. JDB v. کارولینای شمالی، 564 US 261, 281 (2011).

تحقیقات اخیر مغز برای یافتن تفاوت‌های مهم بین نوجوانان و بزرگسالان ادامه دارد.

مرکز قانون و رفتار مغز در بیمارستان عمومی ماساچوست یک کتاب سفید در مورد علم اوا، نوجو،: راهنمای قضات، وکلا و سیاست گذاران در ژانویه 2022. مقاله سفید بر تفاوت بین رشد مغز افراد در اوا، نوجو، (سنین 18 تا 21 سال) در مقایسه با بزرگسالان جوان (سنین 22 تا 25 سال) تمرکز دارد. همچنین حاوی اطلاعات قابل توجهی در مورد رشد مغز در دوران نوجو، می، (سنین 14 تا 17 سال) است.

مقاله سفید توضیح می دهد که یکی از تفاوت های عمده بین مغز نوجوان می، و اوا، و مغز بزرگسال، تأثیر محتوای عاطفی بر خودکنترلی است. طبق مقاله سفید، تحقیقات مغز نشان می دهد که “”[a]نوجوانان، بیشتر از کودکان و بزرگسالان، هنگام مهار پاسخ به نشانه های عاطفی منفی و مثبت، خودکنترلی ضعیفی نشان می دهند. (ص 13). نوجوانان نسبت به برانگیختگی عاطفی پایدار حساسیت بیشتری نشان می‌دهند و زم، که تحت استرس هستند، به‌جای ارزیابی پیامدها و هزینه‌های بلندمدت، بیشتر به دنبال پاداش‌های فوری هستند. محققان دریافتند که اتصال ساختاری مغز بین قشر جلوی مغز و مخطط با تصمیم‌گیری مخاطره‌آمیز در شرایط استرس‌زا مرتبط است. این ارتباطات هنوز در دوران نوجو، می، و اوا، در حال رشد هستند.

The Argument in State v. Smith

اسمیت در شانزده سالگی به ارتکاب قتل درجه یک محکوم شد. بر اساس اظهارات شاهدان، اسمیت در انتقام رابطه ، آقای شیلدز با خواهر چهارده ساله اسمیت، به قرب،، آقای شیلدز، شلیک کرد. شاهد همچنین اظهار داشت که وقتی اسمیت از ماشین پیاده شد تا به مقتول نزدیک شود، شخصی بر سر او فریاد می زد که “اجازه ندهید سر بخورد.” عملیات لغزش ساعت 5.

وکیل اسمیت از دادگاه درخواست کرد که دستورالعمل هیئت منصفه زیر را ارائه کند:

در این صورت، می‌تو،د اعمال و گفتار متهم و همه شرایط مربوط به جرم را بررسی کنید تا مشخص کنید که وضعیت روحی متهم در زمان ارتکاب جرم چگونه بوده است. با این حال، قانون به رسمیت می شناسد که نوجوانان با بزرگسالان ی،ان نیستند. فرض بر این است که یک بزرگسال کاملاً بر حواس خود تسلط دارد و از عواقب اعمال خود آگاه است. در مقابل، مغز نوجوانان در مناطقی که تکانه‌ها را کنترل می‌کند، عواقب را پیش‌بینی می‌کند، و هیجان‌های خلقی را به طور کامل توسعه نمی‌دهد. علاوه بر این، نوجوانان اغلب فاقد ظرفیت قضاوت بالغ هستند و فقط توانایی ناقصی برای درک دنیای اطراف خود دارند.

شما باید تمام شرایط پرونده، هر استنباط معقولی که از شواهد به دست می‌آورید، و تفاوت‌های بین نحوه عملکرد مغز بزرگسالان و نوجوانان در تعیین اینکه آیا ،ت فراتر از یک شک منطقی ثابت کرده است که متهم به‌عمد قرب، را پس از پیش‌اندیشی و تعمق کشته است، در نظر بگیرید. عملیات لغزش در 21.

دادگاه درخواست ارائه این دستورالعمل را رد کرد و این رد به ،وان بخشی از درخواست تجدید نظر مورد اعتراض قرار گرفت. دستورالعمل پیشنهادی سوال جالبی را مطرح می کند. آیا علم مربوط به رشد مغز نوجوانان بر پیش‌اندیشی و مشورت لازم برای مقصر بودن در قتل درجه یک تأثیر می‌گذارد؟

پیش اندیشی و مشورت چیست؟

پیش‌اندیشی مست،م آن است که فرد از قبل برای مدتی، هرچند کوتاه، درباره عمل فکر کند. ایالت علیه بولاک26 NC 253 (1990). با توجه به اینکه تحقیقات روی رشد مغز نوجوانان از تفاوت‌های تفکر صحبت می‌کند، اما نه ظرفیت تفکر، درک اینکه چگونه تفاوت‌های رشدی مغز ممکن است بر پیش‌اندیشی تأثیر بگذارد، چالش برانگیز است.

با این حال، ارزیابی مشورت می‌تواند تحت تأثیر ویژگی‌های منحصر به فرد مغز نوجوان باشد. تعمد «به م،ای قصد کشتن است که در حالت خونسرد، برای پیشبرد یک طرح ثابت برای انتقام یا انجام یک هدف غیرقانونی و نه تحت تأثیر یک شور و شوق خشونت آمیز، به طور ناگه، به دلیل قانونی یا منصفانه یا تحریک قانونی برانگیخته شده است.» ایالت علیه بولاک, 26 NC 253, 257 (1990). دادگاه عالی کارولینای شمالی توضیح داد که “[t]عبارت «حالت خون سرد» به این م،است که خشم یا هیجان متهم نباید به گونه ای باشد که بر دلیل متهم غلبه کند. ایالت علیه هانت330 NC 425, 427 (1991).

مشورت اسمیت

همانطور که در بالا توضیح داده شد، تحقیقات مغز در مورد رشد نوجوانان سوالاتی را در مورد توانایی یک نوجوان برای استدلال در شرایط هیج، برانگیخته مطرح می کند. در مورد حاضر، به نظر می‌رسد که اسمیت ممکن است به خاطر رابطه ، قرب، با خواهر جوانش خشمگین شده باشد و شخص دیگری او را تحت فشار قرار داده است. آیا یک مغز شانزده ساله می تواند در آن شرایط استرس زا عاطفی، مشورت لازم را تشکیل دهد؟ یا تفاوت‌های رشدی به این م،است که گاهی اوقات برانگیختگی عاطفی می‌تواند بر توانایی نوجوان برای استدلال غلبه کند به گونه‌ای که هیچ تعمدی وجود ندارد؟

Holding in State v. Smith

دادگاه استیناف متقاعد نشده بود که تفاوت بین نوجوانان و بزرگسالان مربوط به دستورالعمل هیئت منصفه در این پرونده باشد. این تصمیم مصمم دادگاه بدوی مبنی بر عدم اجازه آموزش هیئت منصفه را تایید می کند. در حالی که دادگاه استیناف اذعان کرد که رویه قضایی دیوان عالی ایالات متحده بیان می کند که کودکان از نظر قانون اساسی با بزرگسالان متفاوت هستند، دادگاه تأکید کرد که این تفاوت در تعیین مجازات اعمال شده است و نه در تعیین گناه. دادگاه همچنین توضیح داد که دستورالعمل هیئت منصفه ممکن است در واقع هیئت منصفه را گمراه کند زیرا سن در زمان ارتکاب جرم جزء جرم نیست. دادگاه اعلام کرد “[d]سن متهم در تحلیل پیش‌اندیشی و مشورت در نظر گرفته نمی‌شود.» لیز خوردن. Op. در 22.

با این حال، دادگاه تجدید نظر ممکن است در را برای این سوال باز گذاشته باشد، زیرا اشاره کرد که هیچ مدرکی در مورد عملکرد مغز نوجوانان ارائه نشده است. در حالی که دادگاه در این تصمیم صریح بود که سن عاملی برای پیش‌اندیشی و مشورت نیست، تحقیقات در مورد رشد مغز نوجوانان همچنان در حال تکامل است. اگر شواهدی در مورد توانایی نوجوان برای استدلال در موقعیت‌های بسیار هیج، ارائه شود، ممکن است تحلیل دادگاه از م،ای مشورت تحت تأثیر قرار گیرد؟ توضیح کاغذ سفید در مورد اینکه چگونه خودکنترلی نوجوان تحت تأثیر موقعیت‌های پر استرس قرار می‌گیرد، ممکن است در تحلیل اینکه آیا یک نوجوان با «حالت خون سرد» رفتار می‌کرده است یا خیر، نقش داشته باشد. همانطور که تحقیق تکامل می یابد، استدلال های حقوقی در مورد کاربرد آن تحقیق در حالات ضروری ذهن نیز احتمالاً ادامه خواهد داشت.